گردشگری را باید محصول یک اقتصاد شکوفا دانست نه عامل آن.
این موضوعی است که زنده یاد دکتر فریبرز رییس‌دانا، تحلیلگر اقتصاد سیاسی، در گفت‌وگوی اختصاصی با ماهنامه سفر مطرح کرد.
گردشگری پا‌به‌پای رشد و توسعه اقتصادی باید جلو برود.
به‌ویژه کشوری مثل ایران که ظرفیت‌های آن هم به لحاظ طبیعی هم تاریخی قابل توجه است.
به باور دکتر رییس‌دانا در گردشگری اغراق نکردن بهترین سیاست است.
ولی این‌که این اندیشه را داشته باشیم که گردشگری موتور رشد است به مثابه همان اشتباهی است که سالیان سال ساختمان‌سازی‌های اشتباه را در شهرها توجیه می‌کرد.
اسب را به دنبال درشکه نبندیم.
این‌ها خود، محصول رشد هستند و تا حدی هم پا‌به‌پای هم هستند.
ده کشور بزرگی که منافع و شمار زیادی گردشگر را دارند کشورهایی هستند که به لحاظ اقتصادی پیشرفته‌اند و گردشگری در بستر آن رشد کرده است.
به گفته این اقتصاددان، طی سالیان گذشته نیازهای گردشگران و ضرورت‌هایی که آن گردشگران داشتند طرف توجه قرار نگرفته است.
بدبینی زیادی نسبت به گردشگران خارجی وجود دارد، مواردی چون ضرب و شتم ،جاسوس تلقی کردن، رفتارهای نامناسب مانند فروختن جنس‌های گران و تقلبی که نشانه ی فقر فرهنگی در برخورد با گردشگران خارجی است عواملی بازدارنده هستند که باید مدیریت شوند.
همه این موارد شاهد بر این ماجراست که به نیازهای گردشگران توجه نشده است.
جای خالی راهبرد اقتصاد سیاسی در گردشگری
دکتر رییس‌دانا برنامه‌های گردشگری در ایران را فاقد راهبری مشخص در اقتصاد سیاسی می‌داند و می‌گوید:
تعداد گردشگران ما در سال ۹۷، ۷ میلیون ۶۵ هزار نفر بوده کمتر از ده میلیارد درامد ایجاد کرده اند.
باید یادمان باشد که بخش زیادی از این گردشگران زائران هستند که از عراق می‌آیند.
در گذشته از سوریه می‌آمدند زائران شیعه هستند به مقصد مشهد می آیند
همان طور که سالانه ۱۸-۲۰ میلیون مسافر داخلی امام رضا داریم.
در مقابل ۱۱.۳۱ میلیون دلار در بیرون خرج می‌کنیم یعنی هر گردشگرمان ۱۵۰۰ دلار خرج می‌کند گردشگر خروجی در واقع چیزی حدود گردشگر ورودی است اما مقدار سرانه‌شان بیشتر است.
متن کامل این گفت‌وگو را در شماره ۷۹ ماهنامه سفر بخوانید.
ماهنامه سفر را آنلاین سفارش دهید
دیدگاهتان را بنویسید