مهمان‌نوازی ایماژ ایران است و مهم‌ترین دغدغه دولت مساله اشتغال‌زایی است.
مثلی است که می‌گوید: “شیطان همیشه برای بیکارها، کار سراغ دارد.”
دغدغه کار امروز یک موضوع اصلی برای جوانان و خانواده‌های ایرانی است که می‌توان از طریق صنعت گردشگری به آن پاسخ شایسته داد.
دکتر جلیل نصیریان مدرس برجسته صنعت گردشگری و هتلداری و مدیرعامل موسسه آموزشی آوای جلب سیاحان در گفت و گو با ماهنامه سفر به ظرفیت‌های اشتغال‌زایی صنعت گردشگری اشاره دارد.
گردشگری در سه مقطع اشتغال ایجاد می‌کند.
یکی در مقطع مستقیم. ۱۰ تا ۱۱ درصد اشتغال‌زایی مستقیم جهان در این بخش تعریف شده است و مستقیم با گردشگر در ارتباط است.
موضوع دیگر اشتغال‌زایی غیرمستقیم است مانند کارخانه‌های هواپیماسازی و اتومبیل‌سازی است.
بخش دیگر اشتغالات القایی است.
مثل این که گردشگران پنیر یا ملحفه مصرف می‌کنند و کارخانه‌های دامداری و نساجی به کار می‌افتد.
از صنعت گردشگری به عنوان صادرات نامرئی هم یاد می‌کنند.
انارستان ساوه یا باغ لیموی جهرم نیز می‌تواند در چرخه گردشگری محصولات را بفروشد.
صنعت گردشگری مشتری را مستقیم سر خرمن می‌آورد و به آن ها غذا و اتاق را می‌فروشیم و ارز به کشور وارد می‌کنیم.
در حال حاضر تبلیغات منفی پیرامون کشورمان جریان دارد،
ایران را با مهان نوازی می‌شناسند
گردشگران خارجی زمانی که برمی‌گردند متوجه می‌شوند بسیاری از این مسایل واقعی نیست.
دکتر نصیریان تاکید دارد آثار ثبت جهانی یونسکو در ایران رو به افزایش است.
به این معنی که مالکیت آثار ثبت شده متعلق به تمدن بشری است اما هیچ کدام از این ها به عنوان ایماژ ایران مطرح نبوده است.
در طول تاریخ ۷ هزار ساله و بیشتر این سرزمین، انسان‌های زیادی از این آثار دیدن کرده‌اند حال آن که هیج یک از آثار ثبت یونسکو نماد یا هویت ایران نبوده است
بلکه تنها مهمان‌نوازی ایماژ ایران است که به عنوان نماد ایرانی در باور جهانی شناخته می‌شود.
آوازه مهمان‌نوازی ایران در خارج پرطنین است.
دکتر نصیریان در پایان توصیه کرد که دولتمردان ما در نظر داشته باشند که هر گردشگری که وارد کشور می‌شود دستکم ۱۲۰۰ دلار خرج می‌کند. قیمت نفت ۴۰ دلار است و هر کدام به اندازه ۳۰ بشکه نفت ارزآوری دارد.
نفت وابستگی ایجاد می‌کند و داستان گردشگری اگر محافظت شود، نه تنها کهنه نمی‌شود بلکه هر زمان بر ارزش آن افزوده‌تر خواهد شد.
کم‌توانان در محاق
حتی نابینایان با لمس کردن، احساس سفر می‌کند.
حال آن که برای این قشر از هموطنان‌مان گردشگری تنها در شعار خلاصه شده است.
به گفته دکتر نصیریان هیچ کشوری در دنیا پیدا نمی شود که گردشگری خارجی توسعه یافته‌ای داشته باشد اما گردشگری داخلی آن دچار مشکل باشد.
این در حالی است که گردشگری داخلی با چالش‌های گوناگونی از جمله حمل و نقل هوایی دست و پنجه نرم می‌کند.
مدعی هستیم در برنامه ششم می‌خواهیم گردشگری جایگاه ویژه داشته باشد اما با حلوا حلوا گرفتن دهان شیرین نمی‌شود.
چون ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار باشد تا گردشگری توسعه یابد.
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به تنهایی قادر به ادامه فعالیت نیست.
وابسته‌های فرهنگی در خارج از ایران همگی باید ایران‌شناس باشد.
آیا جازموریان را می‌شناسند.
آیا از جاذبه‌های شاخص ایران آگاه هستند؟
بازاریابی، بازارداری، و بازارسازی – که کار دولت‌هاست
هرکدام هماهنگی ویژه‌ای را می‌طلبد تا چرخ صنعت گردشگری به درستی بچرخد.
وی درباره مسیر صحیح توسعه گردشگری خاطرنشان کرد:
تعدادی از افراد توسعه گردشگری را به هر قیمتی می‌خواهند.
تعدادی در کشور مخالفند و دلایل آن را تخریب محیط زیست می‌دانند
و معتقدند گردشگر انبوه فرهنگ غذایی مردم را “مک‌دونالدیزه” می‌کند.
یا می‌گویند انواع نوشیدنی‌ها و شربت‌های ایران که در دنیا بی‌نظیر است.
با ورود این نوع گردشگر فرهنگ نوشیدنی‌های کشور از بین می‌رود
و آن را “کوکالیزه” می‌کند و خرده فرهنگ‌ها یکسان‌سازی می‌شود.
گردشگری مثل آتش است…
اما یک کارشناس جهانگردی هیچ‌کدام را در بست قبول ندارد.
گردشگری مثل آتش است که بستگی به استفاده شما دارد.
یا می‌توانید با این آتش غذا درست کنید و یا این که خانه‌تان را به آتش بکشید.
در ایران گردشگری ناساز نمی‌خواهیم بلکه گردشگر هم‌ساز نیاز داریم.
به همین دلیل آموزش می‌خواهیم و باید انسان‌ها آموزش ببینند.
بسیاری از مسائل امروز، کامپیوتری شده اما خدمات انسانی نمی‌تواند این‌چنین باشد.
خدمات انسانی ظرافت می‌خواهد تا مهمان لذت ببرد.
آموزش در این صنعت مهارت‌سازی است.
یک نوآموز هتلداری باید آن قدر آب در لیوان بریزد تا به جایی برسد که یک قطره آن نچکد. مهمان‌نوازی ایماژ ایران
متاسفانه از آموزش‌های حرفه‌ای صنعت گردشگری، سازمان متولی گردشگری و سایر نهادهای دولتی و شهرداری حمایت نمی‌کند.
درباره دکتر جلال نصیریان
دکتر جلال نصیریان در سال ۱۳۴۸ به عنوان کارشناس تسهیلات جهانگردی وارد سازمان جلب سیاحان شد.
پس از کارورزی در مدیریت‌های نه گانه این سازمان مسئول بازرسی هتل‌ها در کشور بود.
او می‌گوید در آن زمان از جلفا در آذربایجان تا جاسک در هرمزگان، از آبادان تا سرخص هیچ هتلی از چشم نظارتی این سازمان پنهان نمی‌ماند
و سازمان جلب سیاحان در درجه بندی هتل‌ها، نظارت بر دفاتر مسافرتی فعال بود.
او پس از مدتی به عنوان مسئول سازمان در استان کرمان منصوب شد.
جلال نصیریان اولین ایرانی بود که برای کارشناسی ارشد جهانگردی بورسیه انگلستان را دریافت کرد.
دکتر نصیریان بعد از انقلاب تلاش پیگیرانه‌ای را برای راه‌اندازی رشته‌های مرتبط با آموزش صنعت هتلداری و جهانگردی را دنبال کرد.
دیدگاهتان را بنویسید