با ثبت بیابان لوت در فهرست میراث جهانی سرپرست پایگاه بیابان لوت از وجود زاغ بور
به عنوان تنها پرنده ی بومی انحصاری (اندمیک) ایران در این بیابان خبر داد.
آن طور که سرپرست پایگاه بیابان لوت گفته است، این پرنده که در بیابان لوت و نخلستان روستای دهسلم دیده می شود.
برای زندگی در زیست‌گاه خود سازگاری‌هایی یافته است.
زهرا رضایی ملکوتی زاغ بور یا زاغ کویری را پرنده‌ای از خانواده کلاغیان اعلام کرد و گفت:
ین پرنده تفاوت‌های زیادی با دیگر خویشاوندانش یعنی کلاغ‌ها و زاغ‌ها دارد که از آن جمله می توان به زمین‌زی بودن آن اشاره کرد.
حتی در هنگام احساس خطر نیز دویدن را به پرواز ترجیح می‌دهد.
داشتن صدای خوش و رنگ نخودی مایل به قهوه‌ای نیز از دیگر ویژگی های آن است.
زاغ بور پرنده بیابان
به گفته وی زاغ بور پرنده ای است که خود را کاملاً با وضعیت بیابان وفق داده است؛
به‌طوری که به‌جز مناطق بیابانی در جای دیگری دیده نمی‌شود.
پرنده شناسان آن را گونه ای بومی و آندمیک به شمار آورده و لقب “پرنده ملی ایران” را به آن نسبت داده اند.
پاهای بلند و قوی این پرنده برای دویدن تند و چابک میان ناهمواری‌ها و بوته‌زارها
و نوک بلند و خمیده‌ی آن برای کندن و کاویدن زمین مناسب است.
با آن‌که این پرنده می‌تواند پرواز کند اما کم‌پرواز است و بیش‌تر ترجیح می‌دهد روی زمین بدود.
این پرنده با ۲۴ سانتیمتر طول دارای پاهای بلند و قوی برای دویدن تند و چابک
میان ناهمواری‌ها و بوته‌زارها و نوک بلند و خمیده‌ی آن برای کندن و کاویدن زمین است.
با آن‌که این پرنده می‌تواند پرواز کند اما کم‌پرواز است و بیش‌تر ترجیح می‌دهد روی زمین بدود.
این پرنده حشره خوار و دانه خوار وابستگی زیادی به گیاه ِ بوته‌ای ِ قیچ دارد و لانه ی خود را بر روی قیچ می‌سازد.
زاغ بور قلمروطلب است و به ذخیره‌سازی غذا در زیر خاک اقدام می‌کند.
معمولأ ترس زیادی از انسان ندارد ولی فاصله ی ایمنی را رعایت می‌کند.